Trampki taty
ukraiński, angielski, napisy pl
Pełna obsada i twórcy
reżyseria i scenariusz
Olha Zhurba
zdjęcia
Volodymyr Usyk
montaż
Olha Zhurba
dźwięk
Vasyl Yavtushenko
producent_ka
Maxym Asadchiy
Sashko Chubko
obsada
Bohdan Zenchenko
Ihor Oliynyk
Dmytro Buchek
Olga Lyubarova
Olena Osina
Corie Ann Jason
właściciel praw
Andrew Norton (Raina Films)
Ostatnie godziny 13-letniego Saszy w domu dziecka. Jest jednym z najszczęśliwszych – w końcu adoptowała go amerykańska rodzina. Dziś na zawsze przeniesie się do innego kraju, ale jest coś, co nie pozwala mu odejść.
treści wrażliwe: tęsknota za rodzicem
REZERWACJA BILETÓW DLA GRUP: http://2022.alekino.com/formularz-rezerwacji/
Olha Zhurba
Po ukończeniu Kijowskego Narodowego Uniwersytetu Teatru, Kina i Telewizji im. Iwana Karpenki-Karego pracowała jako twórczyni i montażystka zwiastunów filmowych dla największych ukraińskich kanałów telewizyjnych oraz przy nagradzanych filmach „Home Games” (2018), „This Rain Will Never Stop” (2020). „Trampki taty” to jej debiut krótkometrażowy, który zdobył nagrodę dla najlepszego filmu europejskiego na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Leuven.
Nagrody
Filmoznawca poleca
We władzy ojca. Filmy krótkometrażowe
W tym zestawie znajdziemy pięć filmów, jedną animację i cztery aktorskie fabuły. Jeśli szukać dla nich wspólnego mianownika, to jest nim relacja: dziecko/nastolatek – rodzic/dorosły, często wyrażana poprzez nieobecność lub trudność w relacji z bliskim dorosłym, najczęściej z ojcem.
Ukraiński, najdłuższy w zestawie (prawie 20 minut) film „Trampki taty” (reż. Olha Zhubra) pokazuje relacje dziecko–rodzic gorzko i, jeśli można tak powiedzieć, profetycznie. Oto nastolatek z domu dziecka ma wyjechać do USA z nową, „amerykańską” mamą. Adopcja poprzedzona jest trudną sytuacją egzystencjalną i psychologiczną: przemocą ze strony innych kolegów, a zwłaszcza tęsknotą do ojca, który gdzieś pewnie jest, choć może już tylko we wspomnieniach… Pozostały po nim tytułowe, zniszczone buty, traktowane trochę jak talizman. Dziś w Ukrainie dzieciom bez rodziców jest o wiele trudniej, ale film Zhubry mówi o tych nieszczęściach tak, jakby jego twórczyni przewidziała straszną przyszłość swego kraju.
